Κυριακή 17 Απριλίου 2016

"Αναζητώντας τα πέτρινα γεφύρια στην ευρύτερη περιοχή του σχολείου μας" - Μακρυνίτσα

Μακρυνίτσα!!!!! Ένα υπέροχο  χωριό του Πηλίου με 55 πετρόκτιστες κρήνες, 14 εκκλησιές και ένα μοναστήρι. Το χωριό εξερευνήθηκε σήμερα Κυριακή,  21 Φεβρουαρίου από ομάδα μαθητών του προγράμματος "Αναζητώντας τα πέτρινα γεφύρια στην ευρύτερη περιοχή του σχολείου μας" με οδηγό τον πλέον ειδικό, εκπαιδευτικό – ερευνητή, μέλος της συντονιστικής επιτροπής του Πανελληνίου εθνικού δικτύου περιβαλλοντικής εκπαίδευσης : «Τα πετρογέφυρα της Ελλάδας» που συντονίζει το ΚΠΕ Μακρυνίτσας, κ. ΓΚΡΑΣΣΟ ΓΕΩΡΓΙΟ .

 Η ομάδα ανηφόρισε με το λεωφορείο της γραμμής προς το χωριό και στις εννέα η ώρα περίπου παρατηρήθηκε η πρώτη κρήνη στο ρέμα της Μπράνης που καλύφθηκε σήμερα από χώρο στάθμευσης Ι.Χ. Ένα μικρό σκιουράκι και η πορεία του μαγνητίζει την προσοχή μας....
Ο καθαρός αέρας μας άνοιξε την όρεξη και έτσι κάναμε μια στάση για κολατσιό στο ψηλότερο σημείο της διαδρομής πριν από την πλατεία της Κακουνάς.

Στο δρόμο μας η εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου χτισμένη το 1804 και η 3μετρη βρύση της Κακουνάς στην ομώνυμη  πλατεία. Πάνω στην Κρήνη ευρέθηκε ΑΨΝΘ, δηλαδή  το έτος κατασκευής 1759 , και πολλά στοιχεία όπως ο ήλιος,  το φεγγάρι το λουλούδι, ο  ανθοφόρος ρόδακας. Εντυπωσιακή και η γέφυρα Κακουνάς,  χτισμένη ανάμεσα στο 1750 -  1800 με 3 m μήκος και ενάμιση μέτρο ύψος , σε απόσταση 700 m από την πλατεία του χωριού.
Συνεχίσαμε  στον ιερό ναό της Κοίμησης  της Θεοτόκου , ένα ουσιαστικά κτιστό μουσείο με  «Σπαράγματα» από την Δημητριάδα, φερτά υλικά από τον αρχαιολογικό χώρο. Με μολύβι και χαρτί, για να μην ξεχνάμε και την ιδιότητά μας ως μαθητές,  αποκρυπτογραφήσαμε  μία υδρία από την κεντρική κόγχη. Ημερομηνίες όπως 1937,1951, 1939, 1945 καθώς και η επιγραφή Νείλου Μοναχού και Κτήτορος  δεύτερου, φανερώνουν  ότι χτίστηκε από Ενετούς μετά την επιστροφή τους από τις σταυροφορίες.

Συνεχίσαμε στην κεντρική πλατεία της Μακρινίτσας. Ώρα για δουλειά!!!!Η πλατεία  είναι πολύ ευρύχωρη, πλακόστρωτη και επειδή παλιότερα εδώ γινόταν υπαίθριες εμπορικές συναλλαγές οι ντόπιοι την ονομάζουν παζάρι. Στα 1969, εδώ γυρίστηκαν μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές σκηνές της ελληνικής ταινίας "η δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά".
Το υψόμετρο της πλατείας από την επιφάνεια της θάλασσας είναι περίπου 630 m. Η θέα προς την πόλη του Βόλου, τον Παγασητικό κόλπο, το βουνό Όθρυς και την Εύβοια είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή γι' αυτό πολύ ταξιδιωτικοί οδηγοί χαρακτηρίζουν την Μακρυνίτσα ως το μπαλκόνι του Πηλίου. Τουρίστες και ντόπιοι επικροτούν την προσπάθεια των μαθητών να ανακαλύψουν...τα μυστικά της πλατείας!! Περνάμε από το καφενείο του Θεόφιλου και θαυμάζουμε την υπέροχη νωπογραφία του!!! Έργο μοναδικό...και τα βήματά μας οδηγούν στο ΚΠΕ Μακρυνίτσας. Η ιστορία της μάχης του Σαρακηνού καθώς και η δολοφονία του Άγγλου δημοσιογράφου   Όγλ  συγκλονιστικές.
Κατηφορίζουμε και στη διαδρομή μας συναντούμε πολλές από τις κρήνες του χωριού όπως αυτή του 1954, με στοιχεία πωρόλιθου στο τόξο, δαπάνη του Ανδρέα Αποστολίδου υπουργού, την κρήνη Βρυσάκη, την κρήνη του έρωτα χτισμένη το 1906, το Γεφύρι στο λόφο του Σαρακηνού χτισμένο το Μάρτιο του 1875 μέσα σε δύο μήνες. Τρεχούμενα νερά και ανθισμένες αμυγδαλιές  συμπληρώνουν το μεγαλείο της φύσης. Ακολουθούν η  κρήνη Κολορίζου, η  κρήνη της Αγίας τριάδος και η  ομώνυμη εκκλησία που ανακαινίστηκε το 1883. Αποκρυπτογράφηση δεύτερη. Ορατά τα δύο παγώνια, ο Σταυρός, η ημερομηνία 1880 και ο ρόδακας. Οι μαθητές δημιούργησαν τον δικό τους ρόδακα με μολύβι, χαρτί και τη βοήθεια ενός cd.


Ιδιαίτερη εντύπωση στη διαδρομή μας προκαλούν το δημοτικό σχολείο όπου δίδαξε η Αλίκη  Βουγιουκλάκη  στην ταινία που προαναφέρθηκε, ο πύργος του Κωσταντινίδη, η Αγία Μαρίνα στην Κουκουράβα και η κρήνη Χορεύτρα , όπου πήρε το όνομά της από το έθιμο να γίνονται εκεί μπροστά χοροί τις μέρες της αποκριάς.
Κατεβαίνοντας συναντάμε τη γνωστή σε όλους Δριστέλα , χώρο όπου χρησιμοποιούσαν τη δίνη του νερού  για να  αφρατέψουν ή και να καθαρίσουν από το χώμα τα υφαντά. Προτελευταίος σταθμός μας ο Άη Γιώργης στο Μαντάνι, σημείο από όπου κάναμε ανασκόπηση της μαγευτικής διαδρομής μας και τέλος το γεφύρι που γεφυρώνει το Σταγιατιώτικο ρέμα...

Και επειδή το μάτι ποτέ δεν χορταίνει και οι ομορφιές του τόπου μας ποτέ δεν τελειώνουν ανανεώνουμε το ραντεβού μας για την εξερεύνηση  μιας άλλης διαδρομής στο  βουνό των  Κενταύρων.....

Οι καθηγήτριες του προγράμματος
Κούκιου Δήμητρα
Πατσαρούχα Βασιλική
Σταθάκη Φωτεινή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου